Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Friday the 13th - Complete series, Part II

Friday the 13th Part 5 – A New Beginning
Στο τέταρτο έργο της σειράς είδαμε τον Jason να πεθαίνει οριστικά και αμετάκλητα. Όμως ο κόσμος ήθελε και άλλο. Αυτό το εργάκι ίσως να ήθελε να σηματοδοτήσει μια καινούρια στροφή... στην ποιότητα του κινηματογραφικού franchise. Εξ ου και ο τίτλος. Ωστόσο δεν του βγήκε, όπως αποδεικνύει η ιστορική πραγματικότητα. Ωστόσο, αυτό το φιλμάκι είναι από τα πιό ενδιαφέροντα της σειράς... τουλάχιστον στο σεναριακό τομέα.
Το σενάριο ακολουθεί τον Tommy, το παιδάκι που σκότωσε το Jason στο προηγούμενο έργο. Έχουν περάσει 20 περίπου χρόνια από την τρομακτική εκείνη νύχτα και ο Tommy εξελίχθηκε σε έναν... ολίγον τι sociopath και με αμέτρητα ψυχοτραυματικά προβλήματα έφηβο. Ποτέ δεν ξεπέρασε το ψυχολογικό σοκ και σε ανύποπτες στιγμές βασανίζεται από οράματα στα οποία πρωταγωνιστεί ο διαβόητος δολοφόνος. Μετά από μια... απάτη εισαγωγή, το έργο ξεκινά με την εισαγωγή του Tommy σε... άλλο ένα ψυχιατρικό ίδρυμα. Κάπου εκεί, φρικτοί φόνοι ξεκινούν που χαρακτηρίζονται από το... γνωστό διακριτικό στυλ του Jason. Έτσι ξεκινά ένα “who did it?” παιχνίδι μεταξύ του σκηνοθέτη και των θεατών. Οι ύποπτοι πολλοί. Το φινάλε και η λύση του μυστηρίου παραπέμπει άμεσα στα παλιά giallo του Argento.
Πρόκειται ίσως για το πιο πρωτότυπο και σεναριακά τολμηρό μέλος της σειράς, ωστόσο το γλυκό δεν έδεσε. Η άνευρη, αδιάφορη σκηνοθεσία και οι κακές ερμηνείες καταποντίζουν το έργο, καθώς και η διάχυτη... συντηρητικότητα που το χαρακτηρίζει. Ίσως να πρόκειται για το μοναδικό έργο του franchise στο οποίο αφενός έχει πέσει απόλυτο εμπάργκο στις ερωτικές σκηνές (δε βλέπουμε βυζάκια ούτε για δείγμα) αλλά και στις σκηνές βίας. Σχεδόν όλοι οι φόνοι συμβαίνουν εκτός κάμερας. Στο ντοκυμανταίρ “His Name Was Jason...” οι συντελεστές γκρινιάζουν για τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν από την εταιρία διανομής προκειμένου το έργο να μη χαρακτηριστεί Rated X, δηλαδή ακατάλληλο για ηλικίες κάτω από 18 ετών, κάτι που ακόμα θεωρείται ότι ισοδυναμεί με εμπορική αυτοκτονία στην Αμερική. Επίσης μιλούν για πολύ πιο βίαιες κομμένες σκηνές, που ωστόσο ποτέ δεν τις είδαμε, έστω σε μια remastered έκδοση, ή σε ένα Director's Cut. Ίσως, με αφορμή την κυκλοφορία του καινούριου Friday the 13th να αλλάξει το σκηνικό. Ίδωμεν... Τέλος, οι comic relief σκηνές δε δένουν με το περιεχόμενο του έργου και σε ξενερώνουν.
Εν ολίγοις, το “A New Beginning” πρόκειται στο σύνολό του για ένα από τα πιο αδιάφορα έργα της σειράς. Ωστόσο, η πατέντα με τις απανωτές νεκραναστάσεις του Jason και συνάμα ο πραγματικός κατήφορος της σειράς, θα ξεκινούσε από το επόμενο μέρος...

Friday the 13th – part 6 – Jason Lives
Το κόλπο του... ψευδο-Jason που επιστρατεύθηκε στο Part 5 ήταν καλό... για μια φορά. Ο κόσμος ήθελε κι άλλο από το μανιακό δολοφόνο με τη μάσκα του hockey και δεν υπήρχε περίπτωση η γενική αυτή απαίτηση να μείνει ανικανοποίητη από τους θεομπαίχτες παραγωγούς του Hollywood. Η εισαγωγή είναι χαζούλικη αλλά αναγκαία. Ο Jason πρέπει με κάποιο τρόπο να επιστρέψει στην ενεργό δράση και όποια πατέντα και να επιστρατευόταν, το αποτέλεσμα θα έδειχνε το λιγότερο αδέξιο. Τελικά επιστρατεύθηκε το ίδιο κόλπο που πέτυχε στο τέρας του Frankenstein. Ο Jason ανασταίνεται λόγω... ηλεκτροπληξίας! Ο Tommy (το παιδάκι που σκότωσε τον Jason στο Part 4 & παράλληλα ο πρωταγωνιστής του Part 5) θέλοντας μια και καλή να απαλλαγεί από τα οράματα που συνεχίζουν να τον βασανίζουν, αποφασίζει να βρει το πτώμα του θρυλικού δολοφόνου και να το καταστρέψει ολοσχερώς. Πάει λοιπόν και βρίσκει τον τάφο του, ξεθάβει το πτώμα και ετοιμάζεται να το κάψει. Προτού το κάνει όμως αυτό, για κάποιο άγνωστο λόγο αποφεσίζει να το παλουκώσει στο στήθος με μια μεγάλη μεταλλική βέργα... go figure. Στο επόμενο πλάνο, ένας κεραυνός χτυπάει ΕΚΕΙΝΟ ΑΚΡΙΒΩΣ το σημείο και μάλιστα ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ και έτσι ο Jason επιστρέφει θριαμβευτικά στην ενεργό δράση.
Από τα αδύναμα έργα της σειράς, αρκετά συντηρητικό στις σκηνές βίας (όλοι οι φόνοι την κρίσιμη στιγμή συμβαίνουν εκτός κάμερας) και κάπως πιο... ανοιχτόμυαλο στις ερωτικές σκηνές (μέτρησα τουλάχιστον 4 διαφορετικά ζευγάρια βυζάκια, ένα θεσπέσιο και ηδονικό κωλαράκι καθώς και μια πανέμορφη και άψογα αποτριχωμένη “blink and you miss it!” υποθαλάσσια λήψη). Επίσης εδώ υπάρχει ο πιο καλοφτιαγμένος, εντυπωσιακός Jason, τόσο σαν σκουληκιασμένο πτώμα, όσο και μετά, σαν undead δολοφόνος, με τα σημάδια από τις προηγούμενες μάχες να φαίνονται πανω στο σώμα του και τη ραχοκοκκαλιά του “μαδημένη” από κάθε ίχνος μυικού ιστού και εκτεθιμένη μέσα από τα σκισμένα ρούχα του. Στο φινάλε ο Tommy καταφέρνει να δέσει γύρω από το λαιμό του Jason μια αλυσίδα και να τον βυθίσει στην Crystal Lake, γιατί (σύμφωνα με τα λεγόμενά του) “...ο Jason μπορεί να πεθάνει πραγματικά μόνο στο σημείο που σκοτώθηκε την πρώτη φορά...” Τώρα, τρέχα γύρευε από πού έβγαλε ένα τέτοιο συμπέρασμα...

Friday the 13th part 7 – The New Blood
Στο εργάκι αυτό πρωταγωνιστεί ένας από τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες της σειράς, η Tina, μια προβληματισμένη έφηβη με ψυχοκινητικές / ψυχοτραυματικές / psionics ικανότητες. Σε μια στιγμή έντονης συναισθηματικής φόρτισης, κάνει focus τις δυνάμεις της στη λίμνη με αποτέλεσμα να αναστήσει αθελά της το πτώμα του Jason που βρίσκεται αλυσοδεμένο στο βυθό.
Άλλος ένας αδύναμος κρίκος της αλυσίδας με γερό πετσοκόψιμο στις σκηνές βιας και σεξ, λίγο καλύτερο από τα 2 προηγούμενα έργα της σειράς, αλλά παρόλα αυτά δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τη μετριότητα. Ο Jason για πρώτη φορά μετά το part 3 μας δείχνει το πρόσωπό του, πλέον ένα νεκροζώντανο / super zombie πλάσμα.
Η τελική αναμέτρηση είναι από τις πιο αξιόλογες σε σχέση με άλλα έργα της σειράς, την προσπερνά σε μήκος και “μέγεθος” μόνο η αντίστοιχη του Freddy VS Jason. Το φινάλε είναι ελαφρώς κλεμμένο από το Νεκροσκόπο του Brian Lumley. Όταν όλα δείχνουν τελικό νικητή το Jason, παρά τις όποιες προσπάθειες των πρωταγωνιστών, ο εδώ και 20 χρόνια νεκρός πατέρας της Tina, απαντά στην αγωνία και στα τηλεκινητικά μηνύματά της, σηκώνεται από τον υποβρύχιο τάφο του και παρασύρει τον Jason μαζί του, ξανά στα βάθη της λίμνης...

Friday the 13th part 8 – Jason Takes Manhattan
Χαλαρά η χειρότερη ταινία της σειράς. Ο Jason “αναπαύεται” στο βυθό της Crystal Lake, εκεί που τον (ξανα)έστειλε η Tina από το προηγούμενο έργο. Ανασταίνεται (ξανά!) με... ηλεκτροπληξία (πάλι!!!) από την άγκυρα ενός πλοιαρίου που περέσυρε... ένα υποθαλάσσιο ηλεκτροφόρο καλώδιο και το έφερε σε επαφή με το σώμα του. Μετά, ο Jason επιβαίνει σε ένα πλοίο γεμάτο (μαντέψτε) με χαζούς καβλωμένους έφηβους που πάνε εκδρομή στο Manhattan.
Επακολουθεί ντεμέκ σφαγή με ψεύτικους εκτός οθόνης φόνους, αλλοπρόσαλοι χαρακτήρες, χιούχου σενάριο. Το δεύτερο μισό της ταινίας πρακτικά αποτελείται από σκόρπιες σκηνές στις οποίες απεικονίζονται οι χαρακτήρες να περιδιαβαίνουν σε διάφορες τυχαίες τοποθεσίες του Manhattan προσπαθώντας να γλιτώσουν από τη μανία του Jason, σε πλήρη ασυναρτησία τόπου και χρόνου. Στη μια σκηνή θα τρέχουν στο δρόμο, στην επόμενη θα βρίσκονται σε μια ταράτσα, στη μεθεπόμενη σε έναν υπόνομο.
Κερασάκι στην τούρτα το πιο άκυρο και απογοητευτικό φινάλε, με το Jason να... πνίγεται σε μια πλημμύρα από τοξικά απόβλητα (επειδή στο Manhattan, ως γνωστόν κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα οι υπόνομοι ξεχειλίζουν από όξινα τοξικά απόβλητα!!!) αφήνοντας πίσω του αντί για λιωμένα / καμμένα / whatever απομεινάρια... ένα ημίγυμνο νεκρό ενήλικα με γαλάζιο σωβρακάκι!!! Προφανώς, η ενήλικη βερζιόν του αγοριού που πνίγηκε κάποτε στα βάθη της Crystal Lake... go figure.

Friday the 13th part 9 – Jason in Hell
Το περίφημο χαμένο μέρος της σειράς, τουλάχιστον για την Ελλάδα, καθώς οι δικοί μας διανομείς θεωρούσαν (και όχι άδικα) τη σειρά “τελειωμένη” και έτσι ποτέ δεν το έφεραν στη χώρα μας. Στην εισαγωγή (απίστευτη κωλάρα!!!) ο Jason εκτελείται συνοπτικά από... μια ομάδα του FBI. Πυροβολείται ανελέητα, βομβαρδίζεται και ανατινάζεται μέχρις ότου η μάυρη του καρδιά αποκολλάται από το στήθος του και σταματάει να χτυπά. Βέβαια στην προηγούμενη ταινία τον είδαμε να διαλύεται ολοσχερώς από τοξικά απόβλητα αλλά... τέλωσπάντων.
Δε θα πω άλλα για την πλοκή, παρά μόνο ότι εδώ ο Jason, ή τουλάχιστον το πνεύμα του μεταφέρεται από άτομο σε άτομο και διαπράττει τους γνωστούς του φόνους. Οι όποιες καλές ιδέες ωστόσο πάνε στο βρόντο εξαιτίας του σεναρίου που είναι σωστό παραλήρημα. Σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που θέλει να φέρνει επιρροές από :
1.Evil Dead (σε μια σκηνή απεικονίζεται το ίδιο ακριβώς Necronomicon που χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη ιστορική ταινία του Sam Raimi!!! επίσης χρησιμοποιούν ένα... μαγικό μαχαίρι για να σκοτώσουν το Jason!)
2. Shivers (Ελ. Υπότιτλος – Ανατριχίλες) του David Cronenberg (o Jason από ένα σημείο και μετά μεταφέρεται σαν... κάτι μεταξύ σκουλήκι και Alien μεταξύ των θυμάτων του που κάνει possess) και...
3.Terminator(!!!) - δείτε και θα καταλάβετε...
Όλα αυτά υπό τη συνεχή εκνευριστική πολυλογία ενός μαύρου τύπου... bounty hunter που κυνηγάει το Jason και για κάποιο απροσδιόριστο λόγο πάντα γνωρίζει επακριβώς τι συμβαίνει. Επιπλέον μαθαίνουμε ότι ο Jason έχει μια άγνωστη αδερφή (άρα τις κουτσουκέλες της πρόλαβε και τις έκανε η μαμά Vorhees...) αλλά και ανηψάκι, το οποίο μάλιστα έχει γεννήσει! Άρα είναι κάτι σε... παππούς? Περίπου.
Δε θα βρεις πιο γιούργια από αυτό. Είναι τόσο κακό που ακόμα και οι ίδιοι οι παραγωγοί του παραδέχτηκαν εκ των υστέρων δημοσίως ότι έκαναν πολλά σοβαρά λάθη όσον αφορά τις αποφάσεις που έλαβαν για το σενάριο και την πλοκή της ταινίας. Και είναι κρίμα γιατί έχει κάποια (λίγα) καλά στοιχεία τα οποία παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Η Crystal Lake για παράδειγμα, έχει πλέον γεμίσει επιχειρήσεις... που εκμεταλλεύονται εμπορικά το θρύλο του Jason!!! Μπορείτε να αγοράσετε Jason burgers - τα μπιφτέκια έχουν σχήμα μάσκας του hockey! και τηγανητές πατάτες Jason fingers (!!!) σε τιμή προσφοράς. Τηλεοπτικές εκπομπές και reality shows με εγκληματίες κάνουν Jason Exclusives. Κάποιες σκηνές splatter είναι πραγματικά καλές. Η τελευταία σκηνή που ουσιαστικά προλογίζει το Freddy VS Jason είναι ένα μικρό έπος.

Jason X
Από τα πιο αδιάφορα και αδύναμα έργα της σειράς. Η δράση μεταφέρεται στο μακρινό μέλλον, σε ένα διαστημικό σταθμό. Ψάχνοντας στα ερείπια της κατεστραμμένης γης επιστήμονες ανακαλύπτουν τον κατεψυγμένο και απολιθωμένο Jason. Φυσικά κάνουν την πατάτα και τον ξαναζωντανεύουν και το μακελειό αρχινά ξανά.
Το ταινιάκι πάσχει από παντού. Εξωπραγματικοί και ρηχοί χαρακτήρες που προσπαθούν να είναι αστείοι αλλά γίνονται απλώς σαχλοί. Gore δοσμένο με αφθονία μεν, αλλά με αδέξιο τρόπο δε. Το στοιχείο του horror εδώ πήγε περίπατο και μας απομένουν κάποιες σκόρπιες δόσεις σπλάτερ και χαζοκωμωδίας. Πρωτότυποι μεν, αδιάφοροι δε φόνοι με εξαίρεση μια θεϊκή σκηνή στο φινάλε, εκεί που τυλίγει την κοπέλα στο sleeping bag και τη χτυπάει στο δέντρο. Τώρα το τι δουλειά έχουν τα παραπάνω στο διάστημα... μη το ρωτάτε, μεγάλη ιστορία. Πάντως το στιγμιότυπο αυτό είναι απίστευτη καφρίλα που βγάζει καλό γέλιο.
Μοναδικά καλά στοιχεία... το ότι η ταινία δεν παίρνει καθόλου στα σοβαρά τον εαυτό της. Τολμώ να πω ότι ίσως αυτό το φιλμάκι να μη καταποντιζόταν τόσο πολύ αν δεν είχε καμιά σχέση με το franchise του Friday the 13th. Θα μπορούσε πολύ καλύτερα να σταθεί μόνο του. Ίσως. Αυτό καθώς και το τέλος της... που θα μπορούσε δηλαδή να είναι. Το φινάλε, με τον Jason να αποκτά μεταλλικό σώμα και να γίνεται κάτι σε... υπερζόμπι-cyborg-δολοφόνος, ήταν μια καλή ιδέα, αλλά δεν αξιοποιήθηκε καθόλου σωστά. Κάπου εκεί η ταινία τελειώνει και μέσα στο επόμενο 5λεπτο ξεχνάς ακόμα και το γεγονός ότι την είδες.

Freddy vs Jason
Πολυαναμενόμενο έργο. Αρκετά χρόνια πριν την τελική ημερομηνία προβολής του είχε ανακοινωθεί η πρόθεση των παραγωγών να φτιάξουν μια ταινία στην οποία θα συναντιούνται 2 από τα πιο θρυλικά, δημοφιλή, αγαπημένα “τέρατα” της μεγάλης οθόνης : ο Freddy Krueger και ο Jason Vorhees. Μετά από άπειρες καθυστερήσεις και αναβολές (πρόφαση ήταν η εύρεση κατάλληλου σεναρίου) η ταινία όταν τελικά προβλήθηκε σημείωσε αρκετή εισπρακτική επιτυχία, δίνοντας το φιλί της ζωής σε 2 ουσιαστικά τελειωμένα κινηματογραφικά franchise.
Πολύ μελάνι σπαταλήθηκε τότε για την πάρτη της, πολλές και διφορούμενες οι κριτικές. Περισσότερες ήταν οι αρνητικές. Προσωπικά τη γουστάρω αυτή την ταινιούλα. Είναι ένα χαβαλεδιάρικο πριβέ roller coaster διασκέδασης, αφιερωμένο αποκλειστικά στους φανς των 2 κινηματογραφικών σειρών. Καταφέρνει το πολύ δύσκολο έργο να διατηρεί ταυτόχρονα κομμάτια της ατμόσφαιρας και του “Nightmare on Elm Street” αλλά και του “Friday the 13th”. Βρίσκει έναν τουλάχιστον αξιοπρεπή λόγο να “μπαλώσει” το λόγο συνύπαρξης των 2 τεράτων. Η σκηνοθεσία είναι μοντέρνα, γκαζωμένη, σφιχτή. Τα υψηλά production values εξασφάλισαν πλάνα τουλάχιστον εντυπωσιακά. Και οι σκηνές αναμέτρησης των 2 θρυλικών φονιάδων είναι ανθολογίας, τουλάχιστον. Έξτρα προσκύνημα, το κερασάκι-στην-τούρτα θεϊκό φινάλε.
Με άλλα λόγια είναι ένα απενοχοποιημένο b-movie με πρώτιστο στόχο του την επίτευξη διασκέδασης. Παράλληλα έχει τη σοφία να μη παίρνει ποτέ τον εαυτό του στα σοβαρά. Με δεδομένα όλα τα πάραπάνω, μπορεί κάποιος να το απολαύσει σαν μια παγωμένη μπύρα, αν διατηρεί μυαλό ανοιχτό. Αν από την άλλη περιμένει να δει το σοβαρό κινηματογραφικό διαμάντι που θα υποσκελίσει τα κλασικά αριστουργήματα του είδους, ε τότε καλύτερα να μαζέψει τα κουβαδάκια του και να πάει σε άλλη παραλία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: